advertentie

zondag 19 mei 2013

Weekblog week 20 - 2013 (12 t/m 18 mei)


Lambada's zoals we die nu verkopen in onze aardbeienwinkel in Oirschot. En ze zijn lekker, heb ik hoogstpersoonlijk vastgesteld.


De 27 rassen aardbeiplanten die we hebben staan uitgestald bij onze aardbeienwinkel.


Leuk werk, het aanleggen van de demonstratietuin van de Aardbeienacademie


Zes stuks 'Eetbare Wand' naast elkaar opgehangen en gevuld met 24 verschillende rassen aardbeien.


Het ras Flair staat er nu zo bij. Komende week moet er stro tussen de planten gelegd worden. Over twee weken verwacht ik daar de eerste aardbeien te plukken.

Enkele jaren geleden namen we een drastisch besluit, met als gevolg dat we nu uitkijken op een net ontkiemd maisveld. Althans, tussen de contouren van de demonstratietuin van de Aardbeientuin in wording, zien we de maisplantjes de kop opsteken. Ik heb er nooit van wakker kunnen liggen dat we die grond niet meer aan onszelf hebben. De hink-stap-sprong naar het afscheid nemen toe was veel zwaarder. Achteraf gezien hadden we deze megasprong wellicht al direct na de hagelbui van 3 juni, 17.35 uur in het jaar 2000 moeten nemen. Maar goed, zonder die hagelbui waren heel veel mensen niet op mijn pad gekomen en had ik heel veel bijzondere ervaringen waarschijnlijk niet gehad.

Op dit moment ben ik dus vooral actief met het creëren van de demonstratietuin. Hier kan ik veel creativiteit in kwijt en vrijwel elke dag ben ik er 's avonds tot het donker is mee bezig. Zo graag doe ik dat, al is het veel ambachtelijk handwerk. In jaren heb ik de schop en schoffelstelen niet zo lang vastgehad, maar het voelt goed, ondanks de kloven in mijn vingers en de pijn in mijn rug, die ik tijdens het werk niet voel, maar 's avonds op de bank wel. Maar ja, ik word dan ook al een oude man..., tussen de bedrijven door ben ik deze week ook nog vijfenvijftig jaar geworden. Als er verjaardagsbezoek kwam moest ik uit de stromende regen naar binnen worden geroepen.... even losgeweekt van mijn lievelingswerk.

Over een kleine vier weken staat de workshopdag 'de ene aardbei is de andere niet' gepland. De aanmeldingen lopen binnen, maar er kunnen nog best wat mensen bij. Plek zat op de Aardbeienacademie. Een paar weken mooi weer hebben we overigens nog wel nodig om alles op tijd klaar te kunnen krijgen. Nou ja, alles zal niet meevallen, want het is een dynamisch proces die Aardbeienacademie. Ineens komt er weer zo'n leuk idee langs en dan moet daar toch weer eens wat mee gebeuren. Zo heb ik afgelopen week een heuse Eetbare Wand opgehangen, van maar liefst 6 meter lang. Op de Floriade kwam ik in contact met de eigenaar van dit systeem voor verticale teelt. We spraken af om het eens uit gaan te proberen met aardbeienplanten. 24 rassen heb ik er in geplant, vooral om eens te zien welke rassen het meest geschikt zijn voor dit systeem en hoe het groeit. Het ziet er mooi uit, dat in elk geval. Mocht je ook interesse hebben in een Eetbare Wand, kom dan gerust eens kijken. Bij de Aardbeienacademie kun je hem zelfs aanschaffen.

Afgelopen vrijdag is onze aardbeienwinkel weer geopend. Het rassenaanbod is een beetje wisselend en gaat met het seizoen mee. Nu hebben we vooral Lambada aardbeien, maar af en toe ook wel Elsanta, Everest of nog iets anders. Over enkele weken wordt ons assortiment flink uitgebreid, want dan gaan de aardbeiplanten in onze demonstratietuin hun vruchten afwerpen. Van alle 27 rassen die er in onze tuin staan is Flair duidelijk het vroegste ras. Wel leuk trouwens, dat veel mensen die aardbeien komen kopen, ook met aardbeienplantjes naar huis gaan. Bij onze aardbeienwinkel staan de plantjes van al onze 27 rassen op aanrechthoogte uitgestald. In elk geval levert dat genoeg aardbeiengesprekstof op voor onze bezoekers, want voor veel mensen is het nog steeds een verrassing dat de ene aardbei de andere niet is.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof je thuis bent op ons aardbeienbedrijf!

zondag 12 mei 2013

Weekblog week 19 - 2013 ( 5 t/m 11 mei)


De merels en duiven hoeven zich de komende zomer weer geen zorgen te maken op de Aardbeienacademie. Zoals altijd is het er goed kersen eten.  


Onze twee jongsten, Paul en Sabine hebben deze week planten mee opgepot. Ik mocht ook meehelpen..


Een student (klant) van de Aardbeienacademie stuurde me trots de vorderingen van zijn aardbeienplanten. 
Het staat er netjes bij!


Er is veel ambachtelijk werk aan het aanleggen van een demotuin. Heerlijk werk vind ik dat.


De 9 doordragende rassen die we deze week hebben overgepot in grote potten zijn voor de oogst vanaf eind juni.


Of ik ook van die Bergen op Zoomse kleine aardbeitjes heb, want die zijn zo lekker....... Eh, tja wat moet ik nu met zo'n vraag? Enkele weken geleden regeerde Koning Winter nog, weliswaar deels in de tijd van Koning Lente, maar ineens is het toch weer Moederdag en vinden best veel mensen het gek dat er dan nog geen aardbeien zijn. Althans, niet bij ons. Afgezien van het feit dat de buitenteelten toch wel enkele weken achterlopen, is er met Moederdag nog nooit één vollegrondsaardbei rijp geweest. Ik heb niks tegen die goeie aardbeien die nu in ruime mate in de winkels liggen hoor. Die komen nu voornamelijk uit Nederlandse kassen. Afgelopen week heb ik door het mogen proeven van drie verschillende rassen, zelf mogen ervaren dat het met de smaak nu over het algemeen wel goed zit. Als ze maar rijp geplukt zijn tenminste. Dus niet geplukt als rood met een wit randje, want narijpen doet een aardbei niet meer. Een aardbei is geen banaan die dat blijkbaar wel doet.

Ik weet niet wat ze nu precies bedoeld hebben met die Bergen op Zoomse kleine aardbeitjes waar deze week om werd gevraagd. Dat kleine aardbeien per definitie lekkerder zijn dan grote exemplaren is sowieso een fabeltje. Waar smaakverschillen wél vandaan komen heeft mijn collega Marcel Dings al eens beschreven in een gastcolumn voor de Aardbeienacademie. De tongval van de mensen die erom vroegen verraadde een licht West-Brabants chauvinisme. Bij mijn weten worden er in Bergen op Zoom en omgeving dezelfde rassen geteeld als in de rest van aardbeientelend Nederland. Vroeger had je de 'Bredase aardbei', ook zoiets wat een begrip is geworden. Nog steeds wordt er door sommige consumenten gevraagd om deze aardbeienvariant. Speurwerk in een schoolboek van mijn vader leerde me dat het ras Scarlet destijds ook wel de Bredase aardbei genoemd werd. In dat aardbeienboek uit 1949 worden de eigenschappen van het ras enigszins de hemel ingeprezen. Persoonlijk kan ik me niet herinneren dat ik het ras ooit gezien heb.

Een aantal jaren geleden heb ik overigens een flink aantal zeer oude rassen opnieuw beproefd. Rassen zoals Deutsch Evern, Jucunda, Cambridge Vigour en vele andere onderwierp ik aan het experiment. Altijd wordt er maar gezegd dat vroeger alles lekkerder was. Nou mensen, ik kan jullie verzekeren dat zulks niet het geval was. Of mijn smaak is de afgelopen decennia danig verpest, wat ik dus niet geloof. Ook bij proeverijtjes met 'gewone' mensen delfden de zeer oude rassen allemaal het onderspit in vergelijking met een aantal moderne rassen. In mijn demonstratietuin heb ik nu weer tientallen aardbeirassen staan, die straks geproefd mogen worden. Voor volgend jaar heb ik me voorgenomen om weer een poging te doen die zeer oude rassen in het assortiment op te nemen. O ja, twee uitzonderingen qua smaak zijn er op de zeer oude rassen: de witte Ananasaardbei en de Framboosaardbei (Frau Mieze Schindler). Die hebben beide al een vaste plaats in mijn assortiment.

Afgelopen week ben ik vooral bezig geweest met de aanleg van de demonstatietuin. Een hectare aardbeien heb je met de machine zo geplant, maar dat kleinschalige gecreëer waar ik nu mee bezig ben is zeker zoveel werk. Mijn spierballen groeien er wel van denk ik....en als ik niet nat word van de regen, dan is het wel van het zweet.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof je thuis bent op ons aardbeienbedrijf!




zondag 5 mei 2013

Weekblog week 18 - 2013 (28 april t/m 4 mei)


De demonstratietuin van de Aardbeienacademie krijgt steeds meer vorm. 


Dit informatiebord stond vorig jaar bij het Huis van de Smaak op de Floriade en nu dus op de Aardbeienacademie (met dank aan de sector)


Met vereende krachten hebben we gisteren de torenvalkenkast weer een nieuwe plek gegeven. Voor dit broedseizoen te laat denk ik. Vandaag zaten er echter al 2 kauwen op..... dat is niet de bedoeling....


Trots: op het koninklijk menu stonden Lambada aardbeien


Met al dat prachtige koninklijke gebeuren, zomaar op een doordeweekse dag, is de week weer voorbijgesneld. Ondanks de feestelijkheden is het lang geleden dat ik zoveel tijd in gezelschap van een schop heb doorgebracht. Het handmatige gegraaf en geploeter van de afgelopen weken zorgt er wel voor, dat de demonstratietuin van de Aardbeienacademie al aardig wat vorm begint te krijgen. Ik vind dit wel erg leuk geploeter trouwens. Het was een welkome afwisseling om het ambachtelijke spitwerk te combineren met overdagse tv-kijkerij. Een aantal mensen in het internationale koninklijke gezelschap bij de kroningsplechtigheid heb ik vorig jaar nog van lekkere aardbeien voorzien op de Floriade.

Best leuk om die nu weer in deze setting terug te zien, zoals de prinses van Thailand die toch een heel ander tiepje is dan onze Máxima. En niet te vergeten natuurlijk onze nieuwe koning en koningin die ik daar in het Huis van de Smaak Lambada aardbeien heb laten proeven en heb mogen spreken. Op het kroningsdiner voorafgaand aan de kroningsdag stonden nu ook Lambada aardbeien op het menu. Nee, dat kan geen toeval zijn...haha.Voor die Lambada's was het trouwens 'ontkroningsdag', maar dat ter zijde....

Het was trouwens een week met nog meer leuke aardbeienberichten. Laatst werd ik gebeld door een journaliste die een verhaal mocht maken voor een magazine, gekoppeld aan een tv-programma. Ik zal de naam nog even niet noemen, want het wordt half juni pas naar de abonnees gestuurd. Dezelfde journaliste schrijft echter ook voor de Volkskrant en tot mijn verrassing stond er vrijdag een leuk stukje over aardbeien in die krant. Met een verwijzing naar mij en mijn Aardbeienacademie. Altijd goed voor de klandizie blijkt nu wel. Vandaag kreeg ik een leuk berichtje, dat er vanwege Bevrijdingsdag voor alle wachtenden in de rij voor het Anne Frank Huis aardbeien beschikbaar zouden zijn. Anne had duidelijk iets met aardbeien geloof ik. Een leuke geste van degenen die dat bedacht hebben.

Ja echt, de leukste dingen maak je soms mee op de Aardbeienacademie. Consumenten, die thuis aardbeien gaan kweken komen vaak met de meest uitdagende vragen, ogenschijnlijk simpele vragen, zoals: 'waaraan herken ik dat een ananasaardbei rijp is.....?' Tja, die blijft wit, dus dan kun je het beste met je neus richting de grond gaan en ruiken. Als ie naar ananas ruikt, dan is ie goed.... Nog een leukerdje: een man die er door zijn vrouw op uitgestuurd was om aardbeienplantjes te halen, gaf me anderhalve euro fooi. Ik zei, weet je wat? 'Dan krijgen allebei de kindjes een extra plantje met een etiketje met de naam erbij'. Dolblij waren ze! Daags naderhand kreeg ik van moeders een berichtje hoe blij ze waren met de plantjes. 'Dit is veel leuker dan een hond.....' Daar word ik dan ook weer blij van.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes, doe alsof je thuis bent op ons aardbeienbedrijf!