advertentie

zondag 3 juni 2012

Weekblog week 22 - 2012 (27 mei t/m 2 juni)




De eerste oogst van de QQQ aardbeien. Ze zijn in het Huis van de Smaak op de Floriade met smaak opgegeten door het voormalige kabinet Lubbers - Kok, dat vandaag op bezoek was.


Zó kijkt oud-premier Ruud Lubbers als hij intens geniet van een lekkere Lambada aardbei. Oud-staatssecretaris Yvonne van Rooy geniet met hem mee (en ik ook...)


De aardbeien van het ras Salsa doen het prima op de Floriade. Ik ben benieuwd hoe ze gaan smaken. Ze krijgen overigens geen kans om te rijpen daar bij het Huis van de Smaak.


Zodra de poorten van de Floriade geopend zijn duikt Jan en alleman op de aardbeien en is er van rode vruchten al snel niks meer te zien. Geweldig!


Als beloning voor hun spontaniteit trakteerde ik deze schoolkinderen op aardbeien. Huis van de Smaak Hostess Anouk Rothoff geniet er ook even van mee.


Tussen de aardbeiplanten op de Floriade had een paartje kwikstaarten een nestje eieren uitgebroed. Gisteren zijn de jonge kwikstaartjes uitgevlogen. Het was erg leuk om te zien hoe de ouders de hele dag aan en af vlogen met rupsen.


Van mijn Japanse e-mailvriendin Naoko, die ik op de Floriade heb ontmoet krijg ik regelmatig nieuwtjes over onder andere de aardbeiensector in Japan. Naar verluidt hebben de Nederlanders bijna 200 jaar geleden de aardbei in Japan geïntroduceerd. Als ik dan de berichtjes lees en foto's zie dat de aardbeien in Japan over het algemeen veel zoeter zijn dan hier en de teelt minder productief is dan hebben wij ooit een andere afslag genomen dan de Japanners. Het gaat de laatste jaren zeker weer de goede kant op met de Nederlandse aardbeien, maar we kunnen denk ik toch nog wel iets leren van de telers en de ketens uit het land van de rijzende zon. 

In Japan is een aardbei best een exclusief product waar vaak de hoofdprijs voor moet worden betaald. De manier van verpakken alleen al doet meer aan bonbons denken dan aan aardbeien. Overigens gaan ook daar veel aardbeien in gewone doosjes, zoals hier. Maar waarom zou er voor een bijzonder exclusief segment in Nederland en de rest van Europa geen plaats zijn? Aardbeien die echt super lekker zijn, doen qua genot zeker niet onder voor een kwaliteitsbonbon. We gaan gewoon eens kijken in Japan. En lekker sushi eten...

Zoals elke week, was ik deze week ook weer op de Floriade, zelfs twee keer. Donderdag kwam ik er 's morgens rond acht uur aan en ik dacht: 'wow, wat hangen er veel rood kleurende vruchten'. Een uur nadat de poorten voor het publiek geopend waren was alles met een blosje alweer van de planten af geplukt of eraf gerukt. Invasies van schoolklassen, bejaardenhuizen of zomaar groepjes mensen, er is geen houden aan. Soms vind je dan de half opgegeten aardbeien weer ergens terug. Aan de ene kant zonde, maar aan de andere kant moet ik er ook om glimlachen en denk ik dat het juist goed is. Voor veel bezoekers zal het zeker de eerste keer zijn dat ze een aardbei geplukt hebben. Nu weten ze ook ineens dat een aardbei die aan de ene kant rood is, dat aan de andere kant vaak nog niet is. Ze proeven ook direct verschillen en kijken nooit meer hetzelfde naar een aardbei.

Ik vroeg aan een groepje kinderen wat ze het leukste vonden van de hele Floriade. Het antwoord was unaniem en het kwam er spontaan uit: het Huis van de Smaak. 'Je mag er van alles doen, zoals je eigen eten maken maar dan digitaal. Er staan van die laserdingen (o ja, dat is de arbeidsmarktcampagne, gericht op de jeugd, dus dat slaat aan), we kregen komkommers en heel veel soorten tomaten en nu mochten we weer zelf aardbeien plukken'. Als beloning voor hun spontaniteit mochten ze op de foto en kregen ze een doosje aardbeien van me. De koning te rijk waren ze! En ik word daar ook blij van!

De meest gehoorde opmerking die ik te horen krijg als ik incognito bij het aardbeienveldje ben is: 'Ik wist niet dat er zoveel rassen aardbeien zijn' of 'dit is toch niet normaal, zóveel rassen aardbeien?' Voor de wekelijkse pop-up proeverijtjes had ik afgelopen week Lambada en Elsanta aardbeien in de picknickmand zitten. Beide kwamen overigens nog uit de kas. De Elsanta's wonnen het deze week qua smaak van de Lambada's. Ik zag het al aan het uiterlijk van de aardbeitjes, maar de reactie van de consument is pas de echte waardering. Smaak is van zoveel factoren afhankelijk. Grote aardbeien, kleintjes, vollegrond of uit de kas, het zegt niet alles.


Vandaag kreeg het Huis van de Smaak het voormalige kabinet Lubbers - Kok op bezoek. Ik mocht er iets vertellen over de aardbeien, over de aardbeiensector en over de ambitieuze uitdagingen die ik voor de aardbeiensector zie. De picknickmand ging uiteraard ook weer open met deze keer vollegrondsaardbeien van de rassen Lambada en QQQ. Van de QQQ waren het de eerste doosjes die we dit jaar geplukt hebben. Beide smaken werden bijzonder goed gewaardeerd.  Dat zag ik aan de gezichten en als mensen als oud minister-presidenten Ruud Lubbers en Wim Kok en hun echtgenotes helemaal lyrisch worden over mijn aardbeien dan doet me dat best wel goed, eerlijk gezegd.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof je thuis bent op ons aardbeienbedrijf!




Geen opmerkingen: