advertentie

zondag 24 juni 2012

Weekblog week 25 - 2012 (17 t/m 23 juni)


Heerlijk joh, zo'n groene joekel....


Privé-proeverijtjes ontaarden bij het Huis van de Smaak op de Floriade al snel in publieke aardbeien-eetsessies. Maar dat is telkens wel hartstikke gezellig én leerzaam!


Meer dan 10 jaar had ik ze niet gezien en onder de aardbeienkroon kwam ik ze weer tegen: de zussen Marieke en Joke Vreugdenhil met wie ik destijds goed heb samengewerkt bij LTO-Groeiservice


Het aardbeienproeverijtje met vier verschillende aardbeirassen was het allerleukste van de hele Floriade zei het 2-jarige zoontje van dit gezin, toen ze weer thuis waren.  De ananasaardbei verwondert mensen veel, vanwege zijn uiterlijk en smaak. Het is overigens de voorouder van de 'gewone' aardbeien zoals we die kennen. 


Een student van de Aardbeienacademie stuurde me deze foto. Nee, het is geen siamese tweelingaardbei, maar een foutje in de bloemaanleg óf bij de bestuiving vanwege het slechte weer. Verder is er niks mis mee en kun je hem gewoon opeten. Ugly food is net zo lekker als normaal uitziend spul, maar soms ook heel leuk vind ik.


Rond deze tijd van het jaar viert het zomerkoninkje normaliter hoogtijdagen. Heden ten dage wisselen de vollegrondsaardbeien echter steeds tussen zwemvest, zonnebril en bungeejump. De ene keer liggen de vruchten te drijven in het water, ineens staat de felle zon er weer op en we hebben zelfs al enkele dagen gehad dat de vruchttrossen de hele dag door de lucht zwiepten vanwege de harde wind. Desondanks is afgelopen dinsdag, de derde dinsdag in juni, het vollegrondsaardbeienseizoen officieel van start gegaan.

Op die dag zijn kinderen in het hele land op veel scholen overvallen door aardbeientelers die kwamen trakteren op heerlijke in Nederland geteelde aardbeien. Deze dag was ook het startsein voor een aardbeireceptencampagne. Op 2 september wordt de winnaar van het beste recept op de Floriade tot Zomerkoning 2012 gekroond. Kijk eens op de website van Hollandse Aardbeien, doe allemaal mee en het hoeft beslist geen ingewikkelde creatie te worden. Sterker nog: de beste recepten zijn vaak eenvoudig en makkelijk na te maken.

Afgelopen week ben ik 3 keer op de Floriade geweest, Ja toe maar, of ik niks anders meer te doen heb. Echt, het is elke keer een feestje. Gisteren was de absolute topdag tot nu toe. Alleen al in het Huis van de Smaak, waartoe ook onze aardbeienpresentatie behoort waren bijna 13.000 mensen geweest, op één dag dus! Je zag door de mensen het aardbeienveld niet meer. Europarlementariërs zoals Toine Manders en Esther de Lange hebben het aardbeienveld aangedaan en waren zeer geïnteresseerd maar oude bekenden kom ik er regelmatig tegen en dat is ook altijd leuk.

Zelfs 2 privé-aardbeienproeverijtjes had ik er georganiseerd voor mensen die iets bijzonders voor me betekenen. Geweldig was de reactie van het 2-jarige zoontje van een van deze mensen, toen ze de Floriade alweer verlaten hadden. Op de vraag wat hij het leukste aan de Floriade vond, was zijn antwoord: 'Aabbei'... Daarom laten we iedereen ook maar lekker plukken, al zijn de aardbeien grasgroen. Als de mooiste herinnering aan de Floriade het plukken van aardbeien is en het beeld van het plezier erbij, dan ben ik dik tevreden.

Ondanks het treurige weer is de stemming onder de studenten van de Aardbeienacademie opperbest. Ik word vaak vrolijk van alle berichtjes en foto's die ze sturen. Supertrots zijn mensen dat er elke dag een mandje vol aardbeien geoogst kan worden, maar ook dat slakken en vogels ze weten te vinden. Hartstikke blije berichtjes komen naar me toe als er 'joekels'van aardbeien geplukt zijn, soms al liggende op een weegschaal gefotografeerd. Foto's worden er gestuurd van prachtige aardbeien met daarbij een berichtje in wat voor gerecht ze terecht zullen komen. Veel vragen komen er bij me binnen, zoals over siamese aardbeien in relatie tot bijen en hommels, vragen over waar de ananasaardbei vandaan komt en over bruine vlekjes op aardbeien dat windschade blijkt te zijn.

De mooiste vraag deze week vond ik wel waarom er haartjes op een aardbei zitten. Tsja, daar moet zelfs ík nog over nadenken.... De haartjes zijn de staartjes van de zaadjes had ik er van gemaakt en volgens mij heeft de natuur er de bedoeling mee gehad om het niet al te leuk te maken voor bepaalde insecten om aardbeien te bezoeken. Die haartjes zullen best kriebelen aan sommige insectenbuikjes denk ik. Misschien heeft iemand een beter antwoord en dan zou ik dat ook graag willen horen.

Ik zou het nog bijna vergeten, maar de plukkerij gaat hier in Oirschot ook gewoon door. Allerlei rassen staan er op onze toonbank, per dag overigens wisselend. Maar lekker zijn ze zeker, 'wow wat een smaak', twitterde culinaire boekenschrijver Yvette van Boven zelfs die op bezoek was geweest. Nou, daar word ik dan best blij van!

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
Groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof je thuis bent op ons aardbeienbedrijf!













zondag 17 juni 2012

Weekblog week 24 - 2012 (10 t/m 16 juni)


Ik maakte er graag het kastanjehouten hek voor open om het jazztrio To Bop Tuba de gelegenheid te geven een miniconcert weg te geven in het aardbeienveld. Leuke muziek!


Doe een paar werkschoenen aan en zorg dat er een emmer of iets werktuig in de buurt is en je hebt de hele dag geen gebrek aan buurters bij het Huis van de Smaak. De hele dag aardbeienambassadeurtjes kweken is het leukste werk dat er is.


Zo waren de Rumba aardbeienplanten waarmee ik de reeds afgedragen eerdere planting verving. Voorzichtig en met succes transporteerde ik ze in deze toestand van Oirschot naar de Floriade.


Bij aankomst van het eerste het beste groepje bezoekers 's morgens was het al snel gebeurd met die grote joekels. Een feest om te zien!


Collega aardbeienondernemer Het Aardbeienland heeft een eigen paviljoen op de Floriade. Vandaag was de aardbeienprinses van Het Aardbeienland aanwezig om de duizenden bezoekers te trakteren op Elianny aardbeien. Leuke prinses trouwens!



Het weer van de laatste tijd is nogal wisselvallig. Vaak is het zelfs letterlijk 'rot'weer. Wil je toch een extra shotje zomergevoel, volg dan het advies van Loesje op! 


Ik moet er maar niet meer heen gaan....die Floriade en dan met name het Huis van de Smaak. Als ik er eenmaal ben kan ik er vrijwel onmogelijk nog van weg komen. Afgezien van de vele bekenden die ik er tegenkom schijnen mijn werkschoenen en emmertje een signaal af te geven dat ik erbij hoor. Geweldig wat mensen toch allemaal voor opmerkingen en vragen hebben over aardbeien. Als de oogst van de aardbeien op de Floriade eraf is geplukt, meestal onrijp, dan zet ik weer nieuwe bloeiende planten in het veld. Zo krijg je grote verschillen in planttype, want sommige rassen hangen nog barstensvol aardbeien en bij andere rassen zitten er nog maar kleine groene vruchtjes aan. Dan ga ik dus uitleggen hoe het werkt met gekoelde planten en doordragers. 'O, dan ga ik mijn planten thuis ook een tijdje in de diepvries stoppen'. Eh, doe dat maar niet, want één tot anderhalve graad onder nul kunnen de planten goed hebben, maar lager niet. 'Hoe kan dat dan, in de winter heeft het meer dan 20 graden gevroren en dat hebben ze ook overleefd?' Tja, daar moet ik dan maar eens een gastcollege op de Aardbeienacademie aan wagen.

Een vraag die ik ook vaak krijg is waarom er in de winkel geen rasnaam op het doosje staat. Ja, dat vraag ik me ook al jaren af waarom dat zo is. In Engeland zie je het dus wel steeds meer, zelfs met de naam van de teler erbij. Het bedrijf Driscolls heeft wel door hoe het werkt. Veel telers en afzetorganisaties zijn een beetje dom en laten zo kansen liggen. Als je een geweldig goed smakend aardbeienras hebt, dan wil je dat toch bekend maken bij de mensen? In de winkel heten de Elsanta, Eves Delight of de Darselect aardbeien gewoon 'aardbeien'. Eén pot nat dus. Consumenten die enthousiast zijn over de aardbeien die ze gekocht hebben, willen graag weten waar ze bij een volgende aankoop op moeten letten. Bovendien zijn veel blije kopers geneigd om hun genotsmoment via sociale media te delen. Ambassadeurtjes kweken is niet zo moeilijk hoor als je het goed aanpakt.

Deze week heb ik meesterkok Hein Willemsen, die in het Huis van de Smaak hele dagen staat te kokkerellen met paddenstoelen een volle kist QQQ aardbeien ter beschikking gesteld. Ik wilde van deze smaakkunstenaar wel eens horen wat hij van de smaak vond en wat de gebruikswaarde van dit aardbeienras is. Ik werd erg blij van zijn oordeel. 'De QQQ is fantastisch van smaak en kan wedijveren met Lambada en andere echte smaakrassen. Maar wat de QQQ heeft en wat andere rassen meestal niet hebben, is dat de limonadezoete smaak in de mond blijft hangen. Bij veel andere aardbeien slaat de smaak plat als je de aardbei hebt doorgeslikt, de QQQ laat je lang nagenieten.' Volgens Hein kan de QQQ daarom een aanwinst zijn voor de culinaire creativiteit. Meer mogelijkheden dus!

Overigens smaken aardbeien van een en hetzelfde ras niet altijd precies hetzelfde. Mijn aardbeienvriend Marcel Dings schreef er voor de Aardbeienacademie ooit een interessant gastcollege over. Smaken verschillen overigens ook erg bij mensen. Op de Floriade zou je denken dat mensen zitten te wachten op groene aardbeien in de winkel. 'Wow, die zijn lekker', zei een mevrouw tegen haar metgezel toen ze een Frau Mieze Schindler, ofwel framboosaardbei afplukte. Het ding was nog nagenoeg wit, kun je nagaan hoe lekker die aardbei was geweest als hij gewoon rustig rijp had kunnen worden. De laatste keer toen ik planten vervangen had, zette ik er van het ras Rumba potten in met grote joekels knalrode aardbeien eraan. Een test om eens te kijken hoe lang ze zouden blijven hangen. Toen het eerste groepje mensen langskwam, was ik nog net op tijd om mijn camera te pakken. Een seconde of tien....weg, foetsie! Maar o, wat waren die lekker!!

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
Groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof je thuis bent op ons aardbeienbedrijf!

zondag 10 juni 2012

Weekblog week 23 - 2012 (3 t/m 9 juni)


Er is geen houden aan. De aardbeien bij het Huis van de Smaak op de Floriade krijgen niet de kans om hun smaak maximaal te ontwikkelen. Groene aardbeien gaan erin als koek. Het is fantastisch om te zien wat voor aantrekkingskracht die bolletjes van geluk (in spe) hebben op de duizenden bezoekers elke dag. 


Van een aantal rassen zijn deze week de planten bij het Huis van de Smaak vervangen voor frisse exemplaren. Het duurt weer een paar weekjes voordat hier rijpe vruchten hangen. De hommels hadden de bloemetjes al direct gevonden en doen hun best om er mooie aardbeien van te maken. 


Deze week mocht ik samen met Han Fleuren een presentatie verzorgen op een door de Rabobank georganiseerde dag voor jonge ondernemers. Sinds vandaag is Han ook student aan de Aardbeienacademie. Hij delegeert het studeren overigens aan zijn kinderen heb ik begrepen...


Deze ananas-aardbeitjes plukte ik gisteren. Ze ruiken én ze smaken naar ananas. Ik liet ze proeven door een aantal professionele smaakmensen op de Floriade. Ze waren allemaal enthousiast. Leuk spul ook vind ik.


Op de vastgoedbeurs Provada in de RAI stond onze Strawberrytree de stand van de gemeente Zeewolde op te fleuren. Mijn collega's en aardbeienvrienden Richard en Annet Kalter die daar uit de buurt komen zorgden voor de aardbeien. Mooie samenwerking!


De meest opvallende vraag die ik afgelopen week kreeg was er eentje die me via de vader van een jonge onderneemster bereikte. Misschien had ze het zelf te druk met werken, maar de vraag was: 'werkt die Jan Robben eigenlijk nog wel ooit' ...... Ik had twee dagen ervoor samen met Han Fleuren van fruitbomenkwekerij Fleuren een presentatie gegeven over 'anders ondernemen'. Een door de Rabobank georganiseerde dag op de Floriade voor zo'n 35 jonge ondernemers uit de land- en tuinbouw. We gaven ze een kijkje in de wereld van de creatieve ondernemer, hoe wij met ieder ons eigen verhaal omgaan met tegenslagen en de snel veranderende maatschappij. Wil je ons verhaal ook horen? Wij zijn in te huren als 'Fruitig duo Jan en Han'

De Floriade houdt me overigens goed bezig. Drie keer ben ik er afgelopen week geweest en ik moet er nog steeds erg aan wennen om de aardbeien die ik daar met liefde geteeld heb als witte, groene, of hooguit met een rood doorschijnend blosje in hebberige internationale kelen te zien verdwijnen. Lachen moet ik er ook wel mee hoor. Het lijkt soms echt op paaseieren zoeken. Donderdag was er een vader en zoon die me alles over de smaak van de halfrijpe vruchten konden vertellen. Van het ene ras waren de witachtige aardbeien heerlijk en van het andere 'best wel' waterig. Tja, de smaak van een aardbei komt er voor het grootste deel pas in als het ding helemaal rood gekleurd is en dan nog zeker een dag mag blijven hangen. De merels zouden ze nog niet eens lusten zo groen, al kregen ze de kans.

Het weer was bar en boos de laatste week, of in ieder geval op zijn minst sterk wisselvallig. Je zou maar een aardbeienplant zijn. De ene dag je zonder kleerscheuren (vruchtscheuren) overeind zien te houden tijdens een waterballet en de andere dag zo ongeveer gezandstraald worden door een harde wind. Menig bloemtrosje heeft flinke windschade opgelopen. Groene vruchtjes die windschade hebben opgelopen vertonen een bruinachtig huidje. Die aardbeien zullen nog wel redelijk worden en goed van smaak, maar een toekomst als fotomodel kunnen ze wel vergeten denk ik. Hoewel, 'ugly food' schijnt ook een trend aan het worden te zijn.

Onze Strawberrytrees hebben het de laatste tijd ook weer erg druk. Op de meest interessante evenementen en plaatsen duiken ze op. Zo stond er een Strawberrytree op de Provada, een beurs in de RAI voor vastgoedbedrijven. De gemeente Zeewolde wilde een mooie eyecatcher voor de stand en met de aardbeien van mijn collega's Richard en Annet Kalter erop was het een mooi plaatje. Ook bij de opening van de Biënnale de Heeswijk in de prachtige beeldentuin van Interart en bij kasteel Heeswijk was de Strawberrytree present. Met nog een paar bruiloften erbij waren alle aardbeienbomen afgelopen week weer onder de pannen. Van mij mag het elke week zo zijn....lekker druk!

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
Groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof je thuis bent op ons aardbeienbedrijf!

zondag 3 juni 2012

Weekblog week 22 - 2012 (27 mei t/m 2 juni)




De eerste oogst van de QQQ aardbeien. Ze zijn in het Huis van de Smaak op de Floriade met smaak opgegeten door het voormalige kabinet Lubbers - Kok, dat vandaag op bezoek was.


Zó kijkt oud-premier Ruud Lubbers als hij intens geniet van een lekkere Lambada aardbei. Oud-staatssecretaris Yvonne van Rooy geniet met hem mee (en ik ook...)


De aardbeien van het ras Salsa doen het prima op de Floriade. Ik ben benieuwd hoe ze gaan smaken. Ze krijgen overigens geen kans om te rijpen daar bij het Huis van de Smaak.


Zodra de poorten van de Floriade geopend zijn duikt Jan en alleman op de aardbeien en is er van rode vruchten al snel niks meer te zien. Geweldig!


Als beloning voor hun spontaniteit trakteerde ik deze schoolkinderen op aardbeien. Huis van de Smaak Hostess Anouk Rothoff geniet er ook even van mee.


Tussen de aardbeiplanten op de Floriade had een paartje kwikstaarten een nestje eieren uitgebroed. Gisteren zijn de jonge kwikstaartjes uitgevlogen. Het was erg leuk om te zien hoe de ouders de hele dag aan en af vlogen met rupsen.


Van mijn Japanse e-mailvriendin Naoko, die ik op de Floriade heb ontmoet krijg ik regelmatig nieuwtjes over onder andere de aardbeiensector in Japan. Naar verluidt hebben de Nederlanders bijna 200 jaar geleden de aardbei in Japan geïntroduceerd. Als ik dan de berichtjes lees en foto's zie dat de aardbeien in Japan over het algemeen veel zoeter zijn dan hier en de teelt minder productief is dan hebben wij ooit een andere afslag genomen dan de Japanners. Het gaat de laatste jaren zeker weer de goede kant op met de Nederlandse aardbeien, maar we kunnen denk ik toch nog wel iets leren van de telers en de ketens uit het land van de rijzende zon. 

In Japan is een aardbei best een exclusief product waar vaak de hoofdprijs voor moet worden betaald. De manier van verpakken alleen al doet meer aan bonbons denken dan aan aardbeien. Overigens gaan ook daar veel aardbeien in gewone doosjes, zoals hier. Maar waarom zou er voor een bijzonder exclusief segment in Nederland en de rest van Europa geen plaats zijn? Aardbeien die echt super lekker zijn, doen qua genot zeker niet onder voor een kwaliteitsbonbon. We gaan gewoon eens kijken in Japan. En lekker sushi eten...

Zoals elke week, was ik deze week ook weer op de Floriade, zelfs twee keer. Donderdag kwam ik er 's morgens rond acht uur aan en ik dacht: 'wow, wat hangen er veel rood kleurende vruchten'. Een uur nadat de poorten voor het publiek geopend waren was alles met een blosje alweer van de planten af geplukt of eraf gerukt. Invasies van schoolklassen, bejaardenhuizen of zomaar groepjes mensen, er is geen houden aan. Soms vind je dan de half opgegeten aardbeien weer ergens terug. Aan de ene kant zonde, maar aan de andere kant moet ik er ook om glimlachen en denk ik dat het juist goed is. Voor veel bezoekers zal het zeker de eerste keer zijn dat ze een aardbei geplukt hebben. Nu weten ze ook ineens dat een aardbei die aan de ene kant rood is, dat aan de andere kant vaak nog niet is. Ze proeven ook direct verschillen en kijken nooit meer hetzelfde naar een aardbei.

Ik vroeg aan een groepje kinderen wat ze het leukste vonden van de hele Floriade. Het antwoord was unaniem en het kwam er spontaan uit: het Huis van de Smaak. 'Je mag er van alles doen, zoals je eigen eten maken maar dan digitaal. Er staan van die laserdingen (o ja, dat is de arbeidsmarktcampagne, gericht op de jeugd, dus dat slaat aan), we kregen komkommers en heel veel soorten tomaten en nu mochten we weer zelf aardbeien plukken'. Als beloning voor hun spontaniteit mochten ze op de foto en kregen ze een doosje aardbeien van me. De koning te rijk waren ze! En ik word daar ook blij van!

De meest gehoorde opmerking die ik te horen krijg als ik incognito bij het aardbeienveldje ben is: 'Ik wist niet dat er zoveel rassen aardbeien zijn' of 'dit is toch niet normaal, zóveel rassen aardbeien?' Voor de wekelijkse pop-up proeverijtjes had ik afgelopen week Lambada en Elsanta aardbeien in de picknickmand zitten. Beide kwamen overigens nog uit de kas. De Elsanta's wonnen het deze week qua smaak van de Lambada's. Ik zag het al aan het uiterlijk van de aardbeitjes, maar de reactie van de consument is pas de echte waardering. Smaak is van zoveel factoren afhankelijk. Grote aardbeien, kleintjes, vollegrond of uit de kas, het zegt niet alles.


Vandaag kreeg het Huis van de Smaak het voormalige kabinet Lubbers - Kok op bezoek. Ik mocht er iets vertellen over de aardbeien, over de aardbeiensector en over de ambitieuze uitdagingen die ik voor de aardbeiensector zie. De picknickmand ging uiteraard ook weer open met deze keer vollegrondsaardbeien van de rassen Lambada en QQQ. Van de QQQ waren het de eerste doosjes die we dit jaar geplukt hebben. Beide smaken werden bijzonder goed gewaardeerd.  Dat zag ik aan de gezichten en als mensen als oud minister-presidenten Ruud Lubbers en Wim Kok en hun echtgenotes helemaal lyrisch worden over mijn aardbeien dan doet me dat best wel goed, eerlijk gezegd.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof je thuis bent op ons aardbeienbedrijf!