advertentie

zondag 28 maart 2010

Weekblog week 12 - 2010 (21 t/m 27 maart)

Eindelijk, het begin van het plantwerk is gemaakt. Samen met zonen Jeroen en Paul zat ik op de plantmachine. Chauffeur zoon Martijn moest even een foto maken.
De aardbeiplanten worden 1 voor 1 tussen de plantschijven gelegd. De machine maakt de plantgleuf en drukt de planten mooi vast. Elke seconde een nieuw plantje in de grond.

Voor we konden gaan planten hebben we de grond eerst plantklaar gemaakt. De cambridge-wals zorgt voor de finishing touch, mooi aangedrukte en vlakke grond en toch luchtig.



Gelukkig, het begin is weer gemaakt. We hebben deze week voor de eerste keer dit jaar een stuk kunnen planten, genoeg om 20.000 doosjes van te kunnen plukken. Als de teelt voorspoedig verloopt natuurlijk. We zijn nogal aan de weergoden overgeleverd als vollegronds-aardbeienteler.

Het is sowieso al moeilijk plannen de laatste tijd vanwege de weersomstandigheden. Drie dagen voordat we gaan planten moeten de planten uit de vriescel gehaald worden, zodat ze rustig kunnen ontdooien. Bij anderhalve graad onder nul bewaren we de planten die in december uit de grond zijn gehaald. En dan zijn het na enkele maanden toch flinke ijsblokken geworden.
En ja hoor, het ging zaterdag warempel ook nog goed met het planten. Ik moest ’s morgens wel eerst de grond nog klaarmaken. Dat had er de vorige dagen nog niet echt ingezeten. De grond was telkens net iets te nat. Maar ja, dan blijft er maar voor een halve dag echt plantwerk over. Komende week zal er weer een stuk geplant moeten worden. De weersvooruitzichten zijn niet gunstig, hopelijk valt de regen niet hier. Ho maar weergoden, wij hebben voor de komende maand genoeg gehad.

De doordragende rassen Florin, Eves Delight en Mara des Bois zijn als eerste aan de beurt om geplant te worden. Die zijn pas voor de oogst vanaf half juli, maar hebben een langere aanlooptijd nodig om in productie te komen. Als ze eenmaal in productie zijn, dan weten die doordragers niet meer van ophouden.


De Lambada, Korona en Honeoye, onze vroegste aardbeien hebben woensdag een portie eten gekregen in de vorm van een samengestelde meststof. Stiksof, kali, fosfaat en magnesium zijn de belangrijkste elementen die we gegeven hebben, maar ook zwavel krijgen ze voorgeschoteld. In de vorige decennia was het meestal niet nodig om zwavel te bemesten, dat kwam toen gratis uit de lucht vallen.

Maar de lucht is tegenwoordig blijkbaar zo schoon, dat wat de fabrieken vroeger de lucht in bliezen, doen ze nu gewoon in zakjes zodat wij het op maat aan de planten kunnen geven. Met de gestrooide mestkorrels kunnen de planten weer een tijdje vooruit. Er moet flink wat blad op de planten komen en daarvoor moeten ze eten. Zonder voldoende blad worden de aardbeien te klein, zien de vogels ze té goed hangen en krijgen ze ook te weinig smaak.

Bij het schoffelen zag ik hier en daar een dikke frisgroene rups van de planten rollen. Dat laten we maar aan de natuur over, er zijn vogels genoeg die zo’n lentehapje niet te versmaden vinden. De mensen van de vogelwerkgroep kwamen vrijdag aan de deur of we al weer een koppeltje patrijzen gezien hadden. Ze weten dat wij daar zuinig op zijn. Gisteren zag ik twee koppels door het veld dokkelen. Nou ja, het ene koppeltje was met zijn drieën. Die waren het duidelijk niet met elkaar eens, er moest blijkbaar nog om het vrouwtje gevochten worden. Leuk om te zien wel.

O ja, mensen vragen ons steeds meer waar onze aardbeien straks te koop zijn. We zullen dat straks gaan vermelden op onze website www.aardbeien.net . Dat is wel net zo makkelijk.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,

Groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf.

zondag 21 maart 2010

Weekblog week 11 - 2010 (14 t/m 20 maart)

Zoon Martijn is aan het cultivateren waar binnenkort geplant moet gaan worden. Zo droogt de grond sneller op

Er is weer een paartje torenvalken aangekomen. Nu maar hopen dat ze zin krijgen. Niet om voor de fotograaf te poseren in ieder geval


Het onkruid in de Honeoye hebben we in de paadjes gehakt. Dan is het tenminste vast tussen de planten weg.

Tussen de buien door hebben we de afgelopen week toch aardig wat kunnen doen in het aardbeienveld. Vooral met het mooie weer op donderdag was het helemaal geen straf om buiten te werken. Alle Lambada's, Honeoye's en Korona's zijn intussen helemaal met de hak aan de beurt geweest om het onkruid er ambachtelijk tussenuit te hakken. Voor degenen die het niet weten: een hak is een soort schoffel waarbij je met een trekkende beweging het onkruid er uit wipt. Met een schoffel maak je juist een duwende beweging. Van de ene krijg je een stijve nek en van de andere een lamme arm.
Al het onkruid hebben we in de paadjes gehakt, want met die buien tussendoor weigert het snel genoeg op te drogen en groeit het achter je rug anders weer aan. Bij sterk drogend weer komen dan de paadjes nog een keer aan de beurt.
Binnenkort zullen we ook weer aan het planten moeten want anders is de oogst half juni al klaar. En dat is niet de bedoeling, want we willen tot begin september doorgaan met de oogst. Waar de eerste planten moeten komen is de grond gisteren voor de eerste keer losgetrokken met een cultivator. Dan komt er lucht in de grond en droogt het wat sneller op.

Alle planten die buiten hebben overwinterd hebben deze week een behandeling gekregen tegen de schimmelziekte phytophthora fragariae. Met al dat water van de laatste tijd is er best wel risico dat phytophthora zijn kans grijpt. En als je daarmee opgezadeld zit kom je er ook niet meer van af. We zullen de komende weken ook vast nog wel een periode krijgen van nachtvorst en als ze dan al flink in de knop zitten of zelfs staan te bloeien dan moeten we tegen de vorst beregenen. Dus dan krijgen de planten nog meer water op hun kop dan ze lief is.

Ik zag dat de patrijzen, scholeksters en torenvalken ook weer van de partij zijn. Patrijzen zijn leuke vogels, die de hele dag een beetje door het veld dokkelen en hier en daar wat onkruidzaadjes pikken. Ze vliegen pas op als je er bijna over struikelt. Scholeksters zijn herrieschoppers maar daar hebben we verder geen last van en de torenvalken zijn weer met zijn tweeën. Dus vrijwel gegarandeerd weer uitvliegende jonge torenvalkjes in mei. Torenvalken vangen o.a. muizen en dat is wel handig.

Spannend is een nieuw product waar we mee bezig zijn, samen met TOP BV uit Wageningen en vier andere kleinfruit specialisten. Ik mag er nog weinig over vertellen, behalve dan dat het een uniek product wordt. Ik houd u natuurlijk op de hoogte en als we testpersonen nodig hebben dan mag u zich melden.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
Groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf

zaterdag 20 maart 2010

Ocherme mensen in de zorg !

Hoezo seizoen?

Ocherme, al die mensen die in de vele zorginstellingen en bedrijfsrestaurants hun kostje bijeen moeten scharrelen. Heey daar istie weer partyknuffel-BN’ r Jan des Bouvrie maakte problemen over zijn bordje rijst dat hij door het luik van zijn cel geschoven kreeg. Maar het is nog veel erger.

Ik voelde het al aan mijn water in de wachtkamer bij een foodservicebedrijf. Hier worden dozen geschoven was het eerste wat me te binnen schoot bij het aanzien van de doolhof aan pallets met kisten. Binnen twee minuten kreeg ik al in de gaten dat dit mijn klant niet zou gaan worden. ‘Zijn die aardbeien van jullie toch echt altijd van hetzelfde formaat en niet grote en kleinere door elkaar? Want daar worden mensen in de catering en zorginstellingen helemaal gek van. Die raken echt de kluts kwijt als die aardbeien niet hetzelfde qua grootte en vorm zijn als vorige keer.’

Dus dat ik trots vertelde dat we gedurende het seizoen 8 verschillende rassen telen kwam niet zo goed over. En ‘ooohhh, nee toch, jullie hebben alleen aardbeien in juni, juli en augustus. Laten dat nou net de maanden zijn dat het hier op zijn slapst is. Nee, wij moeten in het voorjaar aardbeien hebben.’

Ja dat kan, maar is juni, juli en augustus nou niet net het aardbeienseizoen en moet je ze juist dán eten? Okay, dan maar niet. Dan verkoop ik ze wel aan mensen die ze wel waarderen, gewoon in een doosje voor de supermarkt. Misschien kunnen die mensen in de instellingen ze dan beter door familie mee laten nemen of als cadeautje krijgen. Het is toch een beetje van de zotte.

Stilaan begin ik me wel af te vragen waar we in ’s hemelsnaam mee bezig zijn. Moeten mensen nu echt denken dat die allemaal even grote aardbeien zo aan de plant hangen of moeten ze vooral helemaal niet denken? Mag ons product nog wel gewoon écht zijn en niet met een gemeuketierd uiterlijk met het rode puntje naar boven in het doosje worden gelegd, zodat de witte kraag rondom het kroontje niet zichtbaar is.

Ik moet de eerste aardbeienplant nog tegenkomen waarvan de vruchten allemaal hetzelfde zijn. Al dat gesorteer werkt ook nog eens kostprijsverhogend en er is volgens mij niet één consument die op gemeuketierde aardbeien zit te wachten. Aardbeien horen ten eerste lekker te smaken, ten tweede lekker te ruiken en ten derde moeten ze er natuurlijk ook een beetje knap uitzien. Maar ze mogen best nog wel echt lijken. Wat dat betreft zijn we wel een beetje te ver doorgeslagen denk ik.

zondag 14 maart 2010

Weekblog week 10 - 2010 (7 t/m 13 maart)


Zo staat de Honeoye er op dit moment bij. Mooie dikke planten. Heerlijke aardbeien om iets van te maken zoals vlaaien, jam en hartige gerechten

En dit zijn de Lambada planten, een stukje minder groot dan de Honeoye, maar de vruchten ervan zijn bijzonder lekker. Jammer dat ze zo weinig productief zijn en daarom duurder.


Het is weer een week van van alles wat geweest. Geen weer om buiten veel te doen, maar ik heb me toch goed vermaakt. Zo mocht ik opdraven bij een inspiratiedag voor ideeën om in 2012 Floriadebezoekers te verleiden om in onze regio te blijven hangen. Daar mocht ik aardbeien, gedoopt in chocolade en versierd met sprinkhanen en meelwormen presenteren als spannende openingsact. Toch weer een foto in de krant van een happende bobo.

Ook een interessante dag gehad met ons Syntens Foodsteps innovatieclubje over "sociale innovatie". Het hoeft niet altijd met nieuwe technische hoogstandjes, maar gewoon de mensen om je heen er bij betrekken kan ook heel goed werken. Dat onderwerp sloot heel mooi aan bij de manier waarop wij onze producten proberen te maken en te verkopen. Wij zoeken optimale aansluiting bij degenen die onze producten uiteindelijk consumeren, met proeverijen, deze blog en door een herkenbare verpakking. Er valt immers wat te kiezen, de ene aardbei is de andere niet.

Deze week heb ik weer een bevestiging gekregen dat onze smaakaardbeien moeilijk te verkopen zijn aan tussenhandelaren, wanneer degene die ze moet opeten ze slechts terugvindt in salades en desserts. Jammer dus voor al die mensen in zorginstellingen, bedrijfsrestaurants e.d. Daarvoor zijn de goedkoopste aardbeien de beste, althans als het aan hun leverancier ligt. En ze moeten toch zeker allemaal even groot zijn en altijd dezelfde vorm hebben, want degenen die ze klaar moeten maken schijnen anders helemaal de kluts kwijt te raken. U moet er voor die van ons straks dus echt voor naar de winkel en op de herkenbare doosjes letten.

Buiten in het aardbeienveld zijn we toch maar vast begonnen met onkruid verwijderen. Dat spul lijkt de hele winter gewoon door te groeien. Valt met die maartse buien trouwens niet mee om het in één keer weg te krijgen. Maar goed, anders groeien de aardbeien er straks helemaal onder.

Nou mensen, tot volgende week dan maar weer,
Groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf !


















zondag 7 maart 2010

Weekblog week 9 - 2010 (28 februari t/m 6 maart)

Zo zien ze er net geplukt uit en zo kunt u ze kopen in onze boerderijwinkel.
Eerst proeven mag ook hoor!
De aardbeien op de foto zijn van het ras Mara des Bois
Onder de merknaam Gijs liggen onze lekkere aardbeien
in het winkelschap bij PLUS supermarkt

Zo liggen de smaakaardbeien bij DEEN Supermarkten te pronken



En we hebben ze ook in onze eigen designverpakking, o.a. leuk voor cadeautjes

De eerste zonnestraaltjes hebben er de afgelopen week voor gezorgd dat er onder de plastic folie leven komt in de planten. De Lambada's, Korona's en Honeoye's beginnen wakker te worden. Zo noemen we dat als de planten na enkele maanden winterrust weer tekenen van groei beginnen te vertonen. Hier en daar staat er ook wat onkruid tussen, waarbij de vogelmuur zelfs al staat te bloeien. We zullen snel aan het schoffelen moeten, maar de grond is nog te nat en 's morgens zelfs keihard vanwege de vorst. Ons geduld wordt op de proef gesteld.

Hoewel de oogst van onze eigen aardbeien pas vanaf eind mei op gang begint te komen, hebben we het nu al druk met de voorverkoop. Vooral de grotere klanten willen bijtijds afspraken maken en wij natuurlijk ook. Het liefst hanteren we de slogan "eerst klanten en dan pas planten". Zo kunnen we het assortiment rassen nog enigszins afstemmen op de wensen van de klant. 10 jaar hebben we al heel veel inspanningen geleverd om onze bijzondere smaakaardbeien bekend te maken bij het grote publiek. Echter pas sinds vorig jaar is de belangstelling van wederverkopers, om ze ook daadwerkelijk herkenbaar in het winkelschap te leggen flink groeiende.

Sinds het succesvolle begin vorig jaar bij de winkelketens PLUS en DEEN zijn we bij het grote publiek ontdekt. Niet zo moeilijk, want onze aardbeien liggen daar heel opvallend in de winkel. Op elk doosje is de herkomst duidelijk vermeld en met een foto van mij erop kan het niet misgaan toch ;-) ? Nu nog even doorbijten met de andere geïnteresseerde grootafnemers en de smaakaardbei uit Oirschot wordt alweer meer verspreid door Nederland.

Hoewel we zelf eind mei buiten pas beginnen te plukken, gaan we al vanaf 3 april (paaszaterdag)onze boerderijwinkel openen. De zomeraardbeien van vorig jaar hebben we gedeeltelijk verwerkt in jams, sauzen en zelfs chutney. Die moet u echt eens proeven. Door collega's uit de regio geteelde Lambada's en Sonata's uit de kas verkopen we dan ook al. Die zijn heel veel lekkerder dan die Spaanse knollen die u op dat moment in de meeste winkels kunt kopen. En om u alvast in de stemming te laten komen willen we u die lekkere aardbeien niet onthouden. Wilt u toch echt wachten op de allerlekkerste.... die van buiten komen? Dán moet u nog even geduld hebben.


Nou mensen, tot volgende week dan maar weer.
Groeten van Jan

P.S. Reageer gerust op mijn berichtjes. Doe alsof u thuis bent op ons aardbeienbedrijf !