advertentie

maandag 28 juli 2008

Door het oog van de naald


Ik denk altijd weer aan die derde juni van het jaar 2000 als de lucht in de verte zwart-paars begint te kleuren en de wind al het droge zand van het erf blaast. Een hagelbui zoals we nog nooit meegemaakt hadden vernietigde in een kwartier tijd ons hele inkomen voor dat jaar. Vanavond was het weer zover. Die donkere lucht, weliswaar minder paars, maar toch.... Paars is voor mij de kleur van hagel en ellende geworden. De wind blies vanavond weer de eerste trompet en het water viel met kuubse bakken uit de hemel. Hard tikte af en toe een klein hagelsteentje tegen de ruiten. Alleen door het scherp tikkende geluid vielen de steentjes op, de regendruppels vormden vanavond de overmacht. De pingpongballen hebben ons gelukkig weer gemist. Toch ga ik na zo'n bui meteen kijken naar het aardbeienveld. De schade lijkt mee te vallen, maar morgenvroeg kunnen we de balans pas echt opmaken. Eerst maar eens een nachtje erover slapen.

De foto is van 3 juni 2000. Er was niet één onbeschadigde aardbei meer te vinden.

woensdag 23 juli 2008

Vogels...een lust...én een last !

Het magazine van De Vogelbescherming valt geregeld op de mat in huize Robben. Ooit hebben we in een enthousiaste bui besloten om daar een bescheiden periodieke financiële bijdrage voor te leveren. Als ouders wil je de kinderen toch ook een beetje natuurbesef meegeven. We genieten ieder jaar van de koppels patrijzen die tussen onze aardbeien en in de ruig begroeide akkerranden weer verschillende nesten jonge patrijsjes grootbrengen. Ook de torenvalken hebben nu al 10 jaar achtereen een nest prachtige vogels uitgebroed.
Onze liefde voor vogels wordt echter danig op de proef gesteld de laatste jaren. Dit jaar spant daarbij overduidelijk de kroon. Zeker 20% van alle aardbeien die rood durven te worden verdwijnt in de magen van merels en vooral duiven, of ze pikken er een gat in. Of het nou houtduiven, holenduiven of postduiven zijn, ik zou het niet weten. Voor mij zijn het ondertussen allemaal rotduiven.

Ja, wat doen we daaraan? Wie het weet mag het zeggen. Af en toe komen de jagers om te schieten en meestal raken ze er ook nog wel een paar. De magen van door de jagers geslachte duiven zitten vol met aardbeien, rood én groen. Tegen honderden duiven is weinig te beginnen lijkt het. Ze halen de aardbeien zelfs nog weg uit de kisten die de plukkers achter zich neergezet hebben als ze vol zijn.
Knalapparaten? Nou daar zal Oirschot blij mee zijn, ons bedrijf ligt zowat tegen de bebouwde kom aan. Vogelverschrikkers of wapperende linten? Die beesten lachen erom. Het maakt eigenlijk niet uit wat je doet, die vogels wennen overal snel aan. Ze vliegen bij een nieuwe wegjaagtechniek een keer op en landen 50 meter verder weer aan de andere kant van het veld. Alles overdekken met vogelnetten? Behalve de hoge kosten is het toch ook wel een zielig gezicht om al die verstrikt geraakte vogels te zien hangen. En waar moeten die patrijzen dan weer blijven?

De gemeente Oirschot heeft voor aan de straat een informatiebord geplaatst waarop trots vermeld wordt dat de patrijs weer terug is in de Boterwijk, de buurtschap waar wij wonen. Dankzij het verminderde gebruik van insecticiden staat erbij geschreven. Om de natuurlijke vijanden van die insecten een geschikte omgeving te bieden hebben we struiken en hagen aangeplant en laten we de akkerranden ruig begroeien. Maar al die "nieuwe natuur" blijkt dus ook een prima uitvalsbasis te zijn voor duiven, merels en kauwen. Misschien komende winter de zaag hier en daar dan maar eens inzetten. Jammer voor de patrijzen wellicht. Of het moet zijn dat het faunafonds behulpzaam kan zijn. Ik heb de website http://www.faunafonds.nl/ bestudeerd, maar de moed zakt snel in de schoenen als je denkt voor vergoeding in aanmerking te kunnen komen. pppppfffffffffff, wat een geneuzel. Heeft iemand ervaring?

dinsdag 22 juli 2008

Een Miep van 268 kilo !

Ik weer met mijn grote mond. We waren met een stel Lions vrienden op excursie bij Kees en Frances Scheepens die hard aan de weg timmeren met hun Duke of Berkshire varkens en het Groene Woud Rund http://www.dukeofberkshire.nl . Wie het eens wil proberen om om de rug van Miep te klimmen, een meisjesvarken van alles bij elkaar, inclusief speklappen, zult en krulstaart 268 kilo ! Bijna was het me gelukt, maar jammergenoeg was Miep niet berig, anders was ze wel blijven staan. Ze ging er als een speer vandoor.

Test




Ik heb zojuist deze blog aangemaakt. Ben benieuwd wat ervan terecht gaat komen en wat er allemaal nog op geschreven gaat worden. Deze lieveheersbeestjes zijn goed bezig. 1 + 1 wordt in dit geval minimaal enkele tientallen denk ik. Zal het eens opzoeken. Gek dat ik dat nog niet weet hoewel die beestjes mij dagelijks helpen bij het verwijderen van de luizen in mijn aardbeienveld.